Σήμερα, η μουσικοθεραπεία είναι αναγνωρισμένη ως μια αποτελεσματική παρέμβαση για τα άτομα με Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (Autism Spectrum Disorder) ή πιο απλά με αυτισμό. Σε χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, ήδη από το 1950-60, η Juliette Alvin και οι Nordoff και Robbins υπέδειξαν με την πρακτική τους την ευεργετικότητα της μουσικοθεραπείας στα άτομα με αυτισμό. Όπως θα δούμε πιο κάτω, η μουσικοθεραπεία μπορεί να ακουμπήσει τα πιο καίρια σημεία αυτής της διαταραχής και να συμβάλει σημαντικά στη βελτίωση βασικών δεξιοτήτων. Έχει παρατηρηθεί πως τα άτομα με αυτισμό συχνά παρουσιάζουν έντονο ενδιαφέρον και ανταπόκριση στη μουσική. Έτσι, η μουσική είναι ένα πολύ καλό εργαλείο για να δουλέψει κανείς μαζί τους.
Η Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος – ΔΑΦ (Autism Spectrum Disorder - ASD) είναι μια ομάδα Διάχυτων Αναπτυξιακών Διαταραχών με βασικά χαρακτηριστικά τη μειωμένη κοινωνική αλληλεπίδραση, τη μειωμένη ικανότητα για επικοινωνία και στερεότυπη - επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά ή ενδιαφέροντα. Οι διαταραχές αυτές ονομάζονται Διάχυτες γιατί επηρεάζουν όλο το είναι του ατόμου. Στο άρθρο αυτό θα χρησιμοποιηθεί ο όρος αυτισμός, συμπεριλαμβάνοντας στον όρο αυτό όλη τη γκάμα και τις διακυμάνσεις που εμπεριέχει η Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος. Η μουσική επικοινωνία με ένα άτομο με αυτισμό είναι περιορισμένη σε σχέση με ένα παιδί με τυπική ανάπτυξη. Παρόλα αυτά, η μουσική μπορεί να διεγείρει και να αναπτύξει πιο σημαντική και πιο παιχνιδιάρικη επικοινωνία στα άτομα με αυτισμό.
Ας μη ξεχνάμε πως η ικανότητα του ανθρώπου να ανταποκρίνεται στη μουσική είναι έμφυτη και τα παιδιά με αυτισμό δεν αποτελούν εξαίρεση!
Ανάπτυξη κοινωνικών - επικοινωνιακών δεξιοτήτων στα παιδιά με αυτισμό
Κατά τη διάρκεια της μουσικής δημιουργίας εμπλέκονται πολλές από τις βασικές λειτουργίες της κοινωνικής αλληλεπίδρασης, της επίγνωσης του εαυτού καθώς και της σχέσης του εαυτού μας με τους άλλους. Στη μουσικοθεραπεία χρησιμοποιούνται συχνά: η εναλλαγή σειράς, η μίμηση, το καθρέφτισμα, η ακρόαση, η αμοιβαιότητα και γενικά η ανταπόκριση σε ένα άλλο άτομο. Τα βασικά αυτά στοιχεία της θεραπευτικής διαδικασίας αποτελούν και τη βάση των κοινωνικών και επικοινωνιακών δεξιοτήτων μας. Είναι επομένως σημαντικές δεξιότητες για τον άνθρωπο και μπορούν να οξυνθούν και να αναπτυχθούν με τη μουσικοθεραπεία.
Επίσης, στη μουσικοθεραπεία δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην αμφίδρομη επικοινωνία μέσω της μουσικής. Στην καθημερινότητά τους, τα άτομα με αυτισμό είναι αρκετά απορροφημένα με τον εαυτό τους. Παρόλα αυτά, η «μουσική» τους συμπεριφορά, δηλαδή οι ρυθμοί και οι μελωδίες που δημιουργούν αυθόρμητα, πολύ συχνά είναι άμεσα επηρεασμένες από τη μουσική του θεραπευτή. Από αναλύσεις βίντεο και έρευνες που έχουν διεξαχθεί, παρατηρήθηκε ότι η μουσικοθεραπεία διευκολύνει λειτουργίες όπως η μίμηση και το καθρέφτισμα, στοιχεία τα οποία αποτελούν τις πρώτες και βασικές λειτουργίες της κοινωνικής συμπεριφοράς ενός παιδιού.
Μη-λεκτικοί τρόποι επικοινωνίας
Ένα σημαντικό ποσοστό της ανθρώπινης επικοινωνίας είναι μη-λεκτικό. Μάλιστα δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν πως η επικοινωνία των ανθρώπων στηρίζεται σε μεγαλύτερο βαθμό στους μη-λεκτικούς τρόπους επικοινωνίας και σε μικρότερο βαθμό στη λεκτική επικοινωνία. Είναι σαφώς και τα δύο πολύ σημαντικά καθώς το ένα δουλεύει μαζί με το άλλο.
Μη-λεκτικοί τρόποι επικοινωνίας είναι:
- η έκφραση του προσώπου
- η στάση και η κίνηση του σώματος
- η απόσταση και ο προσωπικός χώρος του καθενός
- το βλέμμα
- ο τόνος της φωνής
Τα μη-λεκτικά στοιχεία είναι πιο άμεσα συνδεδεμένα με τα την ιδιοσυγκρασία αλλά και το συναισθηματικό κόσμο ενός ατόμου. Είναι αυτά που δίνουν πιο λεπτομερείς και εκλεπτυσμένες πληροφορίες για τον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας.
Τα άτομα με αυτισμό αντιμετωπίζουν συχνά μεγάλες δυσκολίες στη λεκτική επικοινωνία και αυτό είναι ένα επιπλέον εμπόδιο στο να συνδεθούν με τους γύρω τους. Στη μουσικοθεραπεία δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στους μη-λεκτικούς τρόπους επικοινωνίας. Ο θεραπευτής αντλεί πολλές πληροφορίες από τη μη-λεκτική συμπεριφορά του θεραπευόμενου και έχοντας τη μουσική ως εργαλείο χρησιμοποιεί τα μη-λεκτικά αυτά στοιχεία για να κτίσει μια πιο επικοινωνιακή και αμφίδρομη σχέση με το παιδί.
Για παράδειγμα, η μουσική μπορεί να δώσει νόημα και σχήμα σε μια συμπεριφορά η οποία δεν είναι καθόλου επικοινωνιακή και αντιθέτως προσφέρει περισσότερη απομόνωση στο άτομο (μια επαναλαμβανόμενη κίνηση χεριών). Καθρεφτίζοντας αυτή τη συμπεριφορά και ταυτίζοντας τη μουσική μαζί της, ο μουσικοθεραπευτής μπορεί να πλησιάσει περισσότερο τον κόσμο του παιδιού. Με τη σειρά του ο θεραπευόμενος, νιώθοντας αυτή την ταύτιση και το πλησίασμα, αισθάνεται ότι κάποιος τον ακούει, τον κατανοεί και θέλει να τον «φτάσει». Αυτό είναι φυσικά ένα πολύ γενικό, υπεραπλουστευμένο και μεμονωμένο παράδειγμα.
Λόγω της έμφασης που δίνεται στους μη-λεκτικούς τρόπους επικοινωνίας, η μουσικοθεραπεία διευκολύνει το χτίσιμο μιας ασφαλούς σχέσης μεταξύ μουσικοθεραπευτή και παιδιού και αυτό είναι μια πολύτιμη δυνατότητα και εμπειρία για τα άτομα με αυτισμό.
Χτίσιμο ανθρωπίνων σχέσεων
Η δυσκολία ανάπτυξης ανθρωπίνων σχέσεων και ασφαλών δεσμών είναι ακόμη μια αδυναμία των ατόμων που βρίσκονται στο αυτιστικό φάσμα. Το κτίσιμο ανθρωπίνων σχέσεων είναι μια από τις βασικότερες ανάγκες που βρίσκονται στον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης. Η θεραπευτική σχέση που αναπτύσσεται στη μουσικοθεραπεία, προσφέρει ασφάλεια και αίσθηση σταθερότητας στα παιδιά με αυτισμό. Αυτή η αίσθηση ασφάλειας είναι καταλυτική και απαραίτητη για την περαιτέρω ανάπτυξη των πιο εξειδικευμένων θεραπευτικών στόχων.
Χρησιμοποιώντας τη μουσική ως μέσο επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης, διεγείρονται επικοινωνιακές συμπεριφορές όμοιες με αυτές τις πρώτες συναισθηματικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ μητέρας και παιδιού. Αυτές οι πρώτες εμπειρίες επικοινωνίας είναι πολύ σημαντικές για τη μετέπειτα ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων, οι οποίες συχνά είναι αρκετά περιορισμένες λόγω της διαταραχής.
Τι γίνεται κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας μουσικοθεραπείας;
Αυτή είναι μια πολύ συχνή ερώτηση, η οποία είναι αρκετά δύσκολο να απαντηθεί. Ο θεραπευτής προσαρμόζει τη θεραπεία στις ανάγκες του κάθε παιδιού. Κάθε άτομο είναι ένας διαφορετικός κόσμος, με διαφορετικές ανάγκες.
Υπάρχουν πολλές προσεγγίσεις στη μουσικοθεραπεία, οι οποίες διαμορφώνονται ανάλογα με την εκπαίδευση του μουσικοθεραπευτή, την προσωπικότητά του, αλλά πάνω απ’ όλα τις ανάγκες του εκάστοτε θεραπευόμενου. Οι περισσότερες προσεγγίσεις στηρίζονται στην αυθόρμητη δημιουργία μουσικής ή πιο σωστά στον κλινικό αυτοσχεδιασμό.
Ο θεραπευτής χρησιμοποιεί διάφορα είδη κρουστών οργάνων, πιάνο, κιθάρα και τη φωνή του έτσι ώστε να ανταποκριθεί δημιουργικά στους ήχους που παράγει ο θεραπευόμενος. Τον ενθαρρύνει να δημιουργήσει και να βρει τη δική του μουσική γλώσσα, το δικό του τρόπο δηλαδή να εκφράζεται μέσα από τους ήχους και τη μουσική. Στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα ασφαλές πλαίσιο με μουσικά όργανα και ήχους με τα οποία ο θεραπευόμενος νιώθει άνετα να εκφραστεί, να βιώσει μια μεγαλύτερη ποικιλία συναισθημάτων και να ανακαλύψει πως είναι να βρίσκεται κανείς σε μια αμφίδρομη σχέση και επικοινωνία.
Απλά τραγούδια, μουσικά κομμάτια και στυλ μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ελαστικότητα έτσι ώστε να συμβαδίζουν με τη διάθεση αλλά και τις κλινικές και αναπτυξιακές ανάγκες του θεραπευόμενου.
Σε ποιους τομείς είναι ευεργετική η μουσικοθεραπεία στα παιδιά με αυτισμό;
Έχει λοιπόν πολλά να προσφέρει η μουσικοθεραπεία στα παιδιά με αυτισμό. Η μουσικοθεραπεία, ως ολιστική παρέμβαση, βλέπει τα παιδιά με αυτισμό ως ένα όλον. Στοχεύει στην ανάπτυξη δεξιοτήτων και βελτίωση λειτουργιών που σχετίζονται με το σώμα αλλά και το πνεύμα. Όσο πιο νωρίς γίνει η διάγνωση και η παρέμβαση ενός παιδιού με αυτισμό, τόσο το καλύτερο για τη μετέπειτα ανάπτυξή του.
Τα παιδιά με αυτισμό αντιμετωπίζουν ιδιαίτερη δυσκολία στις επικοινωνιακές και κοινωνικές δεξιότητες που έχουν προαναφερθεί. Η μουσικοθεραπεία, ως μη-απειλητική παρέμβαση, έχει τη δυνατότητα να αφυπνίσει και να επαναπροσδιορίσει αυτές τις λειτουργίες μέσα από το παιχνίδι, τη δημιουργία, τη δραματικότητα και την έκφραση.
Συγγραφέας: Αντωνία Χατζηευτυχίου, Μουσικοθεραπεύτρια
Πηγή: www.paidiatros.com